Powrót

Kłosów(Klossow)

Dwór z XIX w z reprezentacyjnym wejściem glównym. Zachowane detale architektoniczne jak opaski gipsowe wokół okien, wzbogacone ornamentem, na elewacjach dekoracyjne opracowane krawędzie. Budynek wykonany z cegły. W roku 2001 wykonano nowy dach (dachówka ceramiczna), nowe okna , drzwi balkonowe na poddaszu z okleiną (modrzew). W budynku schody drewniane -jednobiegowe pomiedzy piwnicą a parterem, na poddasze prowadzą schody ,,drabiniaste". Powierzchnia piwnic - 293 m2, paret - 346 m2, pietro - 214 m2, poddasze - 140 m2 (otwarta przestrzeń) Wieś o metryce średniowiecznej, wzmiankowana w źródłach w 1337 r. Pierwotnie wieś liczyła 64 włóki, z czego 10 włók otrzymał za zasługi rycerskie von Moerners. W 1572 r. rodzina ta posiadała już 31 włók ziemia, zaś 1/3 wsi należała do Christopha von Flaus- następnie została przejęta w całości przez ród von Moerners. W 1652 r. część wsi została sprzedana szwedzkiemu naczelnikowi Johanowi von Essen. W połowie XVIII w. majątek został przejęty przez Państwo Pruskie, liczył wtedy 3.820 mórg ziemi. Zabudowa wsi ma obecnie formę przestrzenną wielodrożnicy, z czytelnym pierwotnym założeniem ulicowym, oddzielonym od wtórnych ciągów komunikacyjno- przestrzennych korytem rzeki Kurzycy. Usytuowanie wsi nad rzeką wprowadziło naturalny podział na część chłopską (wschodnia) i folwarczną (zachodnia) przy czym zespół dworsko-parkowy zorientowany jest do głównego układu ulicowego. W obrębie wsi ulicowej zachowały się w pełni wykształcone, zwarte pierzeje. Po północnej stronie kościoła dominuje zabudowa zróżnicowana typologicznie, o wielkości działek siedliskowych zdeterminowaną topografią terenu. Po południowej stronie kościoła zabudowa zwarta, typologicznie jednorodna, szczególnie w pierzei zachodniej, gdzie na froncie parceli posadowione są liczne szachulcowe chałupy z zachowaną częściowo XIX-wieczną stolarką. XV-wieczny, kamienny kościół posadowiony w centralnej części wsi przy skrzyżowaniu głównych dróg na kilkumetrowym wyniesieniu terenu - stanowi dominantę architektoniczną całej miejscowości. Zespół folwarczny o zatartej kompozycji przestrzennej, obecnie posiada rozproszony układ przestrzenny, obiekty rozdzielono między kilku właścicieli. XIX-wieczny dwór, który pełnił w ostatnich latach funkcję szkoły pozostaje niezagospodarowany. Dawna należąca do majątku gorzelnia funkcjonuje do dzisiaj, zachowane budynki gospodarcze zmieniły częściowo pierwotną funkcję. W południowo zachodniej części wsi, między dworem a podwórzem gospodarczym - usytuowany był krajobrazowy park naturalistyczny, który został częściowo wycięty, polana zamieniona na boisko. Po zachodniej stronie rzeki, w osi podwórza gospodarczego, wytyczono kolonię mieszkalna, złożona z murowanych lub glinobitych czworaków, wzniesionych w okresie na przełomie XIX i XX w. W północno- zachodniej części wsi, przy drodze do Czelina, znajduje się złożona z kilku zagród kolonia mieszkalna, założona w 1. 20- tych XX w. Dawna zagroda młyńska w południowej części wsi uległa wyburzeniu

Pokaż widok na większej mapie