Powrót
Marwice(Marwitz)Rodzina Ifflandów, związana była z Marwicami aż do roku 1945. W końcu XIX w.rodzina Ifflandów uruchomiła na terenie majątku gorzelnię, która dość dobrze prosperowała także w okresie międzywojennym. Ifflandowie zamieszkali w dworku (zwanym marwitzer Schloss), zbudowanym jeszcze przez Marwitzów, prawdopodobnie w XVI w. W 1928 r. przebudowano go po raz kolejny i ostatni. W lutym 1945 r. został spalony przez żołnierzy sowieckich, którzy znaleźli w piwnicach kilkanaście sztuk broni, pozostawionej tu kilka dni wcześniej przez uciekających oddział Wehrmachtu. Przy okazji rozstrzelano też ostatniego właściciela, 75 letniego Herberta Ifflanda. Był on zresztą zagorzałym nazistą i już przed wojną aktywnie uczestniczył w tworzeniu miejscowgo paramilitarnego oddziału konnego SS. Pozostałością po dawnym dworze jest 4 hektarowy park, założony w 1850 r., wokół niewielkiego stawu. Zdobił go też specjalnie usypany pagórek z piwniczką do przechowywania warzyw i altaną na szczycie. Istnieje niedowiedzione przypuszczenie, że z podziemi kościoła prowadził w kierunku parku (a wcześniej skraju puszczy, otaczającej wieś) podziemny, wymurowany cegłami tunel. Podobno zbudowano go by chroniący się przed najeźdźcami w kościele mieszkańcy wsi mogli szukać ratunku w ucieczce do lasu. W okresie pierwszej wojny światowej wszyscy mężczyzni w wieku poborowym trafili do niemieckiej armii i walczyli na róznych frontach wojennych. Jedenastu z nich nigdy nie powróciło do wsi. W 1920 r. na placu przed kościołem ustawiono wielki kamień z mosiężną tablicą (gdzie wyryte są ich nazwiska), ku pamięci poległych Marwiczan.
Pokaż widok na większej mapie
