Park dworski - założony w 2 poł. XIX w., pow. 8,9 ha. Zachował się w formie zwartego pasa zieleni obu stronach rzeki Kurzycy. W parku kilka drzew pomnikowych. W płn.-wsch. części znajdują się ruiny grobowca właścicieli folwarku, układ nekropolii nieczytelny. Pałac posadowiony pierwotnie poza podwórzem folwarcznym, został rozebrany w latach 70. XX w.

• VIII-poł. X w. - W widłach Odry i dolnej Warty znajduje się odrębna jednostka terytorialna typu plemiennego, prawdopodobnie powiązana z plemieniem Lubuszan. Na północy od osadnictwa grupy cedyńskiej oddzielały ją puszcze mosińska (merica Massen) i smolnicka (merica Smolnitz). Mieszkańcy zajmowali się gospodarką rolniczo-hodowlaną.
• 960-972 - Książę Mieszko I opanowuje tereny nadodrzańskie, obejmujące obręb późniejszej kasztelani cedyńskiej, ziemię kinicką i kostrzyńską
• 1005 (lub 1007) - Polska traci zwierzchność nad Pomorzem, w tym również nad terytorium w widłach Odry i dolnej Warty.
• 1112-1116 - W wyniku wyprawy Bolesława Krzywoustego, Pomorze Zachodnie uznaje zwierzchność lenną Polski
• Pocz. XIII w. - Obszar na północ od linii Noteci-dolnej Warty i zachód od Gwdy w dorzeczu Myśli, Drawy, środkowej Iny, stanowi część składową księstwa zachodniopomorskiego; w niewyjaśnionych okolicznościach zostaje przejęty przez księcia wielkopolskiego Władysława Laskonogiego, a następnie jego bratanka, Władysława Odonica
• 1250 - Margrabiowie brandenburscy z dynastii Askańczyków rozpoczynają ekspansję na wschód od Odry; z zajmowanych kolejno obszarów powstaje następnie Nowa Marchia
• 8.10.1305 - Wieś wzmiankowana w dokumencie margrabiów Ottona i Waldemara jako Voghedystorp ("per manus Gherardi de Voghedystorp, nostre curie Notarii")
• 1320-1323 - Po wygaśnięciu dynastii askańskiej, Nowa Marchia przejściowo przechodzi we władanie książąt pomorskich
• 1323 - Władzę w Nowej Marchii obejmują Wittelsbachowie
• 1337 - Wzmianka w księdze ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego pod nazwą Vogtzstorp; wieś liczy 52 łany, z czego 4 łany parafialne (tzw. "dos"), 14 należy do Henninga i Nikolausa von Voydsdorp; karczma i młyn są opuszczone
• 20.09.1338 - Margrabia Ludwik nadaje w lenno Mikołajowi (Nycolao) Voydsdorp posiadłości we wsi; miał on obowiązek wystawienia jeźdźca ciężkozbrojnego (dextrarii)
• 1351 - Wieś staje się lennem rodziny von Mörner
• 1372 - Połowa wsi należy do Tydeke Elzholte
• 1402-1454/55 - Ziemie Nowej Marchii pod rządami zakonu krzyżackiego
• 1466-XVII w. - Wieś znajduje się w rejestrze rodziny von Sydow
• 1512 - Wieś przejściowo w posiadaniu rycerza Kerstiena Stenbeke
• 1535-1571 - Za rządów Jana kostrzyńskiego Nowa Marchia staje się niezależnym państwem w ramach Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego
• 1538 - Margrabia Jan kostrzyński oficjalnie wprowadza na terenie Nowej Marchii luteranizm jako religię obowiązującą
• 1571, 1583 - Wieś przejściowo w posiadaniu rycerza von Tischberg
• 1608 - Ród von Sydow ma we wsi dwór, wymienianych jest dwóch członków rodziny
• 1637 - We wsi jest 8 chłopów małorolnych (zagrodników)
• Najpóźniej 1664 - Von Sydow sprzedają połowę majątku Wolfowi Heinrichowi von Horker
• 1673 - Kościół w Kurzycku filą kościoła w Mieszkowicach
• 1691 - Heine von Pfuhl nabywa drugą połowę majątku od von Sydowów
• 1696 - Heine von Pfuhl nabywa część majątku należącą do Wolfa Heinricha von Horker
• 1701 - Powstanie Królestwa Prus
• 1718 - We wsi jest 1 chłop pełnorolny Wulff z 2 łanami ziemi oraz 7 chłopów małorolnych (zagrodników): Düffel, Steinkopf, Stoltz, Gesche i Stiller z łanem ziemi
• 1776 - Prawa do majątku nabywa von Kleist
• 1779 - Prawa do majątku nabywa von Wobeser
• 1801 - Prawa do majątku nabywa von Rohr
• 1802-1843 - Właścicielem majątku o wielkości 3478 mórg jest sędzia Eisenhart (nabył go za cenę 20 000 talarów)
• 1806-1807 - Nowa Marchia pod okupacją wojsk napoleońskich; na mocy traktatu w Tylży w dniu 12.07.1807 wojska francuskie opuszczają terytorium państwa pruskiego z wyjątkiem niektórych ważniejszych twierdz, pod warunkiem spłaty bądź zabezpieczenia nałożonej na Prusy kontrybucji wojennej.
• 1807-1811 - Reformy gospodarcze Steina- Hardenberga dotyczące zniesienia poddaństwa chłopów w Prusach
• 1815-1818 - Reformy administracyjne Prus zmieniają strukturę Nowej Marchii; wieś należy do powiatu Chojna, w rejencji frankfurckiej, w prowincji brandenburskiej
• 1843-1908 - Majątek w posiadaniu rodziny von Goltz
• 1871-1918 - Nowa Marchia w ramach zjednoczonej Drugiej Rzeszy Niemieckiej
• po 1908 - Majątek nabywa gospodarz Erich Baarth; liczy on 1092 ha ziemi
• 1928 - Ziemie wsi (wspólnoty) liczą 125,9 ha, zaś majątku 933,4 ha
• 04.02.1945 - Zajęcie wsi przez 5 Armię 1 Frontu Białoruskiego
• od 1945 - Napływ osadników, głównie ze wschodnich kresów (Wileńszczyzna, okolice Lwowa)
• XII.1963 - Powstaje placówka duszpasterska w Kurzycku, wydzielona z parafii Mieszkowice, obejmująca miejscowości: Czelin, Gozdowice, Kurzycko, Kłosów, Stary Błeszyn, Stare Łysogórki. Obsługuje ją dotychczasowy wikariusz mieszkowicki ks. Lech Stasiewski.
• 25.04.1973 - Erygowanie parafii Kurzycko; siedzibą parafii jest Czelin, gdzie zbudowano plebanię
• 02.12.2000 - Ustanowienie parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Czelinie, kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kurzycku staje się filialnym
  źródła:
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Kurzycko
  http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kurzycko&action=history

Pokaż widok na większej mapie