Powrót

Piaseczno(Patzig)

Pierwsze wzmianki o wsi Piaseczno pochodzą z czasów średniowiecza. Źródła w postaci ksiąg ziemskich z 1337 r. określają wieś jako Beczick. Pierwotnie była to własność książęca. W XV wieku wieś (Petzk) należała do Dietricha von Toft. W wieku XVII wieś była własnością rodziny von Dossow, a następnie (od 1724 r.) rodziny von Platen. W połowie XIX wieku Piaseczno (Pätzig), łącznie z folwarkiem Brewitz i Neuhof, było własnością rodziny von Neumann. Dobra liczyły wówczas 6010 mórg ziemi. Na początku XX wieku majątek w Piasecznie był tzw. dobrem niepodlegającym sprzedaży (Fideikomissherrschaft) i liczył 1525 ha ziemi. Założenie wsi miało charakter ulicowo - placowym lub "załukowym" (Sackgassendorf). Wieś ewoluowała w sposób liniowy, o czym świadczy centralnie wybudowany kościół. W trakcie historycznego rozwoju układ przestrzenny wzbogacony został o założenie folwarczne, usytuowane w południowej części wsi, wprowadzające podział na część chłopską i majątek. Zagrody chłopskie, 2 i 3-budynkowe, o zróżnicowanych układach oraz skali obiektów, odzwierciedlały historycznie ukształtowane podziały własnościowe. Założenie folwarczne ma oryginalną kompozycję z frontalnie usytuowanym założeniem pałacowo-parkowym i podwórzem gospodarczym w części południowej. Park o charakterze krajobrazowym, graniczył od północy i wschodu z drogą wiejską. Pałac usytuowany był w południowo-zachodniej części parku, z fasadą skierowaną w kierunku części gospodarczej. Pośrodku wsi, między częścią chłopską a majątkiem, wybudowany był orientowany kościół, w osi trzech dróg wiejskich. Przy drodze w kierunku folwarku Neuhof znajdował się wiatrak. Obecny układ przestrzenny ma formę wielodrożnicy, o kształcie zbliżonym do widlicy, z czytelnym, historycznie ukształtowanym założeniem ulicowo-placowym, w typie tzw. wsi załukowej. Układ ten zdeterminowany został zarówno przez uwarunkowania historyczno-kulturowe (powstanie i rozwój zespołu folwarcznego), a także przez warunki topograficzne, z historycznym jeziorem po południowej stronie wsi (obecnie zatarte). Historyczny układ przestrzenny ma całościowo zachowaną pierwotną kompozycję, ze zwartą zabudową chłopską, o czytelnych (XIX-wiecznych) podziałach własnościowych. Istniejące zagrody są głównie 5-budynkowe, chłopskie, średnio i pełnorolne. W architektonicznym krajobrazie wsi dominuje zabudowa murowana (ceglane - chałupy i kamienno-ceglane - budynki inwentarskie), ze sporadycznie występującymi obiektami ryglowymi. W sensie przestrzennym wieś rozwinięta w kierunku południowo-wschodnim gdzie ulokowane jest osiedle 2-kondygnacyjnych bloków mieszkalnych (pegeerowskich), oraz dwojaki pofolwarczne z początku XX wieku. Wzdłuż drogi w kierunku południowo-zachodnim ulokowane są pojedyncze zagrody, niewielkie, bez zabudowy gospodarczej oraz czworaki pofolwarczne. Istniejący wcześniej XVIII-wieczny pałac został wyburzony w 1945 roku. Istniejący park podworski ma kompozycję krajobrazową, ze starodrzewem liściastym, grabowymi alejami i murem ogrodzeniowym. Źródło: http://www.trzcinsko-zdroj.pl

Pokaż widok na większej mapie