Powrót

Brunki(Brunken)

Lokalizacja: Miejscowość zlokalizowana jest na skraju Puszczy Barlineckiej, w odległości ok. 4,5 km na południowy zachód od Barlinka, opodal drogi z Barlinka do Gorzowa. Brunki położone są we wschodniej części dużego kompleksu leśnego, na terenie łagodnych wzniesień morenowych. Dzieje miejscowości: Najstarsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1298 roku, kiedy to w dokumencie fundacyjnym kolegiaty myśliborskiej wymieniono "Brunckow". W 1337 roku miejscowość posiadała 64 łany ziemi, co świadczy o jej powstaniu podczas niemieckiej kolonizacji. Natomiast z informacji na temat uposażenia proboszcza można wywnioskować, że istniał tutaj kościół parafialny. W 1585 roku miejscowość była zaliczana do zniszczonych i opuszczonych. W pobliżu dawnej wsi w 1 połowie XIX wieku założono folwark wraz z dworem i parkiem krajobrazowym. Opodal wybudowano też leśniczówkę. Po północnej stronie miejscowości wydobywano glinę na potrzeby cegielni w Barlinku. Majątek należał do rodziny von Klitzing z Dzikowa. W 1929 roku folwarkiem zarządzał Hans Steiler, a w 1945 roku dzierżawcą był Christoph von Maten z Moczkowa. W Brunkach w 1828 roku urodził się Karl Friedrich Masch, znany złoczyńca, podpalacz i zabójca.

Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze: Folwark tworzy czworoboczne założenie z obszernym dziedzińcem, przy którym posadowiony jest na niewielkim wzniesieniu dwór zarządcy i murowana, skromna oficyna, Dwór jest budowlą murowaną, parterową, nakrytą dachem dwuspadowym. Elewacja frontowa została ukształtowana symetrycznie i rytmicznie. Do dworu prowadzi półkolisty podjazd z jednej strony porośnięty szpalerem lipowym. Przed dworem rosną dwa kasztanowce. Na południe od dworu położony jest park krajobrazowy o pow. ok. 4 ha. Założenie powstało w 1 połowie XIX wieku. W parku o pofałdowanej powierzchni znajduje się mały staw. Pierwotny układ ścieżek został zatarty. Drzewostan składa się głównie z gatunków rodzimych. Drzewa rosną pojedynczo lub w niewielkich skupiskach, górując nad zwartym podrostem, który zajmuje niemal całą powierzchnię parku. Na polanie przylegającej do dworu rośnie pięć żywotników olbrzymich oraz pojedynczo klon jesionolistny i klon srebrzysty. Silnie rozrośnięty jest podrost złożony z bzu czarnego, leszczyny pospolitej, jesionu wyniosłego i klonu jesionolistnego. Dalsza część parku składa się ze starodrzewu, wśród którego występują dęby, wiązy, kasztanowce, buki, klony jawory, graby, brzozy, olchy i pozostałe po dawnym sadzie drzewa owocowe.

Pokaż widok na większej mapie