Powrót

Dziedzice(Deetz)

Dzieje miejscowości: Dziedzice posiadają metrykę średniowieczną i powstały w wyniku kolonizacji niemieckiej. W 1337 roku posiadał tutaj swoje dobra Kunekinus de Brederlow, który użytkował młyn określany mianem "Soldinsche Moele". W XIV wieku majątek dzierżawił Henning von Wedel i z tego tytułu zobowiązany był płacić 130 grzywien srebra. Następnie była tutaj rodzina Runge z Jesionowa. W okresie wojny trzydziestoletniej wieś została w znacznej mierze zniszczona. W 1714 roku tutejsze dobra ziemskie znajdowały się w posiadaniu rodziny von Hagen. W 1715 roku jako właściciel wzmiankowany był Wilhelm von Hagen. We wsi były wówczas cztery gospodarstwa chłopskie, 10 zagrodniczych oraz wiatrak. Po śmierci von Hagena majątek znalazł się w posiadaniu rodziny Steinwehr. W 1774 roku we wsi założono szkołę. Na przełomie XVIII i XIX wieku dobra ziemskie należały do rodziny von Wussow. W 1806 roku wieś została splądrowana przez wojska napoleońskie. W 1809 roku istniało tutaj 10 gospodarstw chłopskich, ponadto we wsi zamieszkiwało trzech zagrodników i aż 45 chałupników. W miejscowości znajdował się wiatrak, kuźnia i cegielnia. W 1842 roku dobra ziemskie znalazły się w posiadaniu rodziny Stuth, z inicjatywy której wzniesiono pałac i zbudowano zespół folwarczny. Na początku XX wieku właścicielami majątku zostali przedstawiciele rodziny Ramm. W latach 30. XX wieku we wsi znajdowała się straż pożarna, piekarnia, przedsiębiorstwo budowlane, sklep rowerowy, kuźnia, stolarnia oraz zakład krawiecki. Ostatnim właścicielem majątku był dr Erich Ramm.

W 1945 roku w Dziedzicach miały miejsce dramatyczne wydarzenia. Na terenie folwarku przebywali ewakuowani polscy oficerowie z obozu Wschód w Oflagu II C Woldenberg (Dobiegniew). 30 stycznia 1945 roku do wsi wkroczyła czołówka pancerna Armii Czerwonej. Jeden z pocisków rozerwał się w stodole, raniąc i zabijając wielu polskich oficerów, którzy zostali pochowani na tutejszym cmentarzu w zbiorowej mogile. Wywiązała się walka z Niemcami. Spalony został pałac i część zabudowań folwarcznych. Miejscowość posiada zachowany historyczny układ przestrzenny w formie owalnicy, wytyczonej wzdłuż głównej drogi wiejskiej na osi północ-południe. Rozplanowanie miejscowości odpowiada naturalnym warunkom topograficznym. Po zachodniej stronic kościoła zachował się niewielki park krajobrazowy mocno zdewastowany i zachowany w niewielkiej tylko części. Obecnie obejmuje powierzchnie ok. 1ha. Założenie powstało zapewne w XVIII wieku i było wielokrotnie przekształcane. Po raz ostatni park przekomponowano na początku XX wieku, według projektu Andersa Swenssona. Drzewostan składa się zarówno z gatunków rodzimych, jak i obcego pochodzenia. Na terenie dawnego parku i w otoczeniu kościoła drzewa rosną pojedynczo i w małych skupiskach. Do drzew o cechach pomnikowych zaliczyć można: dwa dęby szypułkowe o obwodach pni 400 cm i 500 cm, cztery platany klonolistne o obwodach pni 285-400 cm i wiąz szypułkowy o obwodzie pnia 386 cm. Z ciekawszych okazów zobaczyć warto sosnę czarną, ,jałowiec wirginijski, jodłę kalifornijską..

Pokaż widok na większej mapie