Powrót

Płonno(Klausdorf)

Miejscowość posiada genezę średniowieczną, a najstarsza wzmianka na jej temat pochodzi z 1289 roku. Dotyczy ona nadania uczynionego przez margrabiego Albrechta III na rzecz Wernera Albusa Witte. Wieś obejmowała wówczas 64 łany ziemi, co potwierdza przypuszczenie, że została założona przez kolonistów niemieckich. W 1301 roku margrabiowie nadali wieś klasztorowi cysterek w Pełczycach, co spowodowało wieloletni spór z rodziną Witte, rozstrzygnięty w 1321 na korzyść klasztoru. Także w 1317 roku biskup kamieński przekazał dochody z kościoła na rzecz cysterek z przeznaczeniem na szpital dla mniszek, który prowadziły. W 1337 roku wieś liczyła 32 łany, w tym dwa łany plebańskie, co pośrednio świadczy o istnieniu kościoła. W 1577 roku dobra ziemskie w Płonnie nadane zostały przez elektora na rzecz Veita Tobela z Drezdenka. W posiadaniu tej rodziny majątek pozostawał do połowy XVII wieku, aby znaleźć się w administracji urzędu domeny państwowej w Karsku. W 1589 roku we wsi powstała karczma. Miejscowość została zniszczona przez wojska cesarskie w trakcie działań wojny trzydziestoletniej, a w 1758 roku przez wojska rosyjskie w trakcie wojny siedmioletniej. Od 1772 roku wykształcony został majątek ziemski, przekazany w dziedziczną dzierżawę. Na początku XIX wieku uwłaszczono chłopów. W tym czasie do majątku ziemskiego przypisanych było 300 ha. W 1929 roku dzierżawcą majątku domenalnego był Gerhard Lueg, który posiadał położoną opodal dworu gorzelnię. W latach 20.-30. XX wieku we wsi wybudowano kolonię dla optantów. Wieś posiada układ przestrzenny wielodrożnicy z czytelną owalnicą, pochodzącą z okresu średniowiecza. Zabudowa miejscowości pochodzi głównie Z 2 połowy XIX i początku XX wirku. Budynki mieszkalne zwrócone są kalenicowo w stosunku do drogi wiejskiej. W ramach założenia folwarcznego zachował się eklektyczny, murowany dwór z 1906 roku, należący do dzierżawcy majątku ziemskiego. Jest to budowla murowana, parterowa, o złożonej bryle, nakryta dachem dwuspadowym z wieżą w narożniku, wystawkami w połaciach dachu, doświetlającymi poddasze i charakterystycznym gankiem poprzedzającym wejście główne. Z zabudowań gospodarczych zachowała się tylko kamienna stodoła.

Pokaż widok na większej mapie