Powrót
Goszczanowo (Guscht)W pierwszej połowie XVIII w. (zapiski z 1718 r.) wieś była bardzo słabo zaludniona. Mieszkało tu 10 chłopów jednołanowych, 10 zagrodników oraz owczarz i młynarz, którzy mieli po łanie ziemi. Dopiero pod koniec tegoż wieku założono w Goszczanowie folwark (1763 r.) i zasiedlenie przebiegło dynamiczniej. W 1809 wieś liczyła już 34 domy i 213 mieszkańców, a w 1919 r. datuje największe zasiedlenie - 730 osób. W miarę rozwoju wsi zaczęły powstawać różne obiekty; wśród nich znajduje się szkoła o której wspomina się w zapiskach archiwalnych z 1774 r. - w tym czasie uczęszczało do niej dwadzieścioro dzieci - w czasie II wojny światowej zrobiono z niej "spichlerz" zbożowy. Ponownie zaczęto uczyć tu dzieci polskie w 1946 r. Zbudowano kościół neogotycki w XVIII wieku - do II wojny światowej wyznania ewangelickiego, po wojnie poświęcony w 1945 r. jako katolicki kościół parafialny z filią w Lipkach Wielkich do 1946 r. Ponadto we wsi działał młyn i kuźnia w I połowie XX w. zbudowano również cegielnię oraz linię kolejową łączącą Krzyż Wlkp. ze Skwierzyną. Po dziś dzień można oglądać dworek - obecnie dom mieszkalny nr 4 w Goszczanowie - liczący ponad 216 lat, słynący dawniej z bogatej hodowli gęsi. Ważnym wydarzeniem dla Goszczanowa było osadzenie tu w 1809 r. królewskiego podleśnego na rewir Gościmski. Po wojnie wciąż jeszcze podziwiać można było przepiękny pałacyk modrzewiowy zamieszkiwany niegdyś przez księżną niemiecką. Był on położony w lesie nad jeziorem - niestety, prawdopodobnie z winy lekkomyślnych wędkarzy, doszczętnie spłonął, pozostały po nim tylko betonowe schody. W czasie II wojny światowej, a dokładniej w latach 1941-44 we wsi znajdował się obóz dla ok. 50 jeńców francuskich, pracujących w gospodarstwach rolnych. Goszczanowo zostało wyzwolone 31.01.1945 r., w tymże roku rozpoczęto zasiedlanie wsi - głównie imigrantami ze wschodu.
Pokaż widok na większej mapie
